In de polisvoorwaarden van, in dit geval, rechtsbijstandverzekeraar Arag staat in de kleine lettertjes dat: ‘De vergoeding van de advocaatkosten is niet aan een limiet gebonden, mits de kosten als normale en gebruikelijke kosten zijn te beschouwen.’ Over deze voorwaarde ontstond een discussie. In een recente zaak stelde Arag toch een limiet van 100.000 euro. Zijn vonden de kosten die een vrouw maakte voor de rechtsbijstand (ruim 80.000 euro zonder enig resultaat) niet ‘normaal en gebruikelijk’. De vrouw was het hier niet mee eens en begon een procedure bij de Rechtbank Midden-Nederland.
Rechtsbijstandverzekering
De vrouw om wie het gaat was al sinds 1991 verzekerd bij de Arag. Toen zij in 2008 na een operatie klachten kreeg over de behandeling besloot zij een beroep te doen op haar verzekering. De Arag schakelt eerst een externe advocaat in. Tot juli 2016 werken er in totaal twee externe advocaten, een jurist en een advocaat van Arag aan de zaak. Zij doen er jaren over om een voorlopig deskundigenbericht te laten opstellen. Eind juli is dit nog altijd niet klaar.
Nieuwe advocaat
Eind 2016 is mevrouw het zat. Het gaat haar allemaal te langzaam. Zij schakelt zelf een nieuwe advocaat in. Deze advocaat maakt een daadkrachtig plan om de zaak aan te pakken. De Arag voelt echter nattigheid. De zaak heeft tot dan toe al 82.000 euro gekost. De zaak duurt hen te lang en wordt te duur. Zij geven aan maximaal 100.000 euro beschikbaar te stellen voor de zaak.
Rechter
De vrouw is het hier niet mee eens. In de polisvoorwaarden staat immers dat er geen limiet is aan de vergoeding van de advocaatkosten. Zij besluit naar de rechter te stappen. De Arag geeft aan de kosten die al zijn gemaakt niet te zien als ‘normaal en gebruikelijk’, daarnaast geven zij aan dat mevrouw tijdens het hele gebeuren niet al te makkelijk was in de omgang. Zij zou ruzie hebben gekregen met ieder advocaat, jurist en medisch expert die zich met haar zaak bezig hield.
De Rechtbank
De zaak speelde bij de Rechtbank Midden-Nederland. Zij waren het ermee eens dat de kosten van de rechtsbijstand de spuigaten uitlopen en zich niet verhouden tot het verwachte resultaat. Alleen geeft dit Arag niet het recht om ineens een limiet te stellen aan de te vergoeden rechtsbijstand. De werkzaamheden die zijn gedaan zijn normaal en gebruikelijk in een dergelijke zaak. Ook al is de eiseres kritisch, dan nog is dit onvoldoende redenen om een limiet te stellen aan de vergoeding. Daarnaast heeft Arag mevrouw pas laat op de hoogte gesteld over de gemaakte kosten en het bedachte limiet van 100.000 euro. Conclusie is dat de Arag door de rechtbank wordt verplicht om alle verdere advocaatkosten te vergoeden.